Καλησπέρα σας φίλοι του blog μας. Φτάσαμε επιτέλους στο τέλος αυτού του μακρινού ταξιδιού που ξεκίνησε στις 12 Ιουνίου με την Αργεντινή και την Γερμανία να αναμετρούνται στον μεγάλο τελικό της Κυριακής. Δυο ομάδες με εντελώς διαφορετικά στοιχεία στο παιχνίδι τους, αλλά και δυο λαοί με τεράστιες διαφορές ο ένας από τον άλλο. Πως όμως φτάσανε ως εδώ?? Τι δυσκολίες αντιμετώπισαν και πως τις διαχειρίστηκαν??Ποιοι παίχτες ήταν τα κλειδιά για αυτήν την πορεία και ποια φιλοσοφία ακολούθησαν οι δυο προπονητές. Όλα αυτά σε ένα μίνι αφιέρωμα για τον τελικό του Μουντιάλ μόνο για τους αναγνώστες των ΠΡΟΦΗΤΩΝ.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Οι Γερμανοί ξεκίνησαν στον 7ο όμιλο μαζί με Πορτογαλία Γκάνα και Αμερική. Εύκολα ήρθε η πρώτη θέση, με επιβλητική 4αρα επί των Ιβήρων και με μέτριες εμφανίσεις με τους άλλους δυο. Στους 16 τα βρήκε πολύ σκούρα με τους μάχιμους Αλγερινούς, νικώντας δύσκολα στην παράταση, έδειξαν τα δόντια τους κόντρα στους Γάλλους χωρίς να κινδυνέψουν σχεδόν σε κανένα σημείο και στον ημιτελικό ξεφτίλησαν την Σελεσάο με το επιβλητικό 1-7 που μοιάζει ουτοπικό αλλά είναι όντως αληθινό.
Αυτά στο τυπικό σκέλος. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι η Γερμανία έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο μόλις ο Λεβ σταμάτησε τους πειραματισμούς με τον Μουστάφι δεξί μπακ και τον Λαμ στα χαφ. Δέχτηκε έντονη κριτική, κατάλαβε το λάθος του και μόλις το διόρθωσε τα πάντσερ δάγκωνανε. Αποκορύφωμα όλων αυτών διορθώσεων το τελευταίο ματς που φυσικά θα μείνει στην ιστορία για την έκταση του σκορ. Οι Κεντίρα, Σβαινστάιγκερ, Μίλερ, Λαμ, Κλόζε και Κρόος είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι στην ομάδα τους όμως χωρίς τον παιχταρά Νόιερ κάτω από τα δοκάρια τους δεν θα είχαν προχωρήσει τόσο. Εν ολίγοις δίκαια είναι στον τελικό αναμένοντας να κατακτήσουν την μεγάλη κούπα μετά από 24 χρόνια και πάλι κόντρα στην Αργεντινή.
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Οι Αργεντίνοι είχαν πολύ εύκολο έργο και εκείνοι στον 6ο όμιλο με Νιγηρία , Βοσνία και Ιραν. Μπορεί σε όλα τα ματς να δυσκολεύτηκαν όμως με τρεις νίκες καθάρισαν την πρωτιά. Αυτό τους έδωσε το δικαίωμα να πέσουν πάνω στους Ελβετούς που αν και αντιστάθηκαν σθεναρά στην παράταση υποτάχθηκαν στις ορέξεις του Μέσι. Στην οκτάδα μια ενέργεια του Ιγκουαίν έδωσε την δύσκολη προκριση χωρίς να θέλξουν με την απόδοσή τους και στους 4 πήγαν το ματς στα πέναλτι σε έναν ανιαρό ημιτελικό με τον Ρομέρο να αποκρούει δυο από τα τέσσερα που χτύπησαν οι Ολλανδοί και να τους στέλνει στα ουράνια.
Όπως εύκολα καταλαβαίνετε οι προκρίσεις όλες ήταν επαγγελματικές χωρίς πολλά πολλά στον τομέα του θεάματος. Βέβαια οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η Αλμπισελέστε σε 3 νοκ άουτ παιχνίδια δεν έχουν δεχθεί ούτε ένα τέρμα βελτιώνοντας αισθητά την αμυντική της συμπεριφορά. Επιθετικά το μόνο που δείχνει είναι εμπνεύσεις από Μέσι, Ντι Μαρία και Λαβέτσι που είναι ομως αρκετές για να παίρνουν τα ματς. Κύριο πλεονέκτημα τους η μαχητικότητα που τους διακρίνει και η δίψα για διάκριση. Δεν τρελαίνουν με την απόδοσή τους αλλά είναι σκυλιά έτοιμα να πεθάνουν για να γίνουν παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Γερμανία ή Αργεντινοί λοιπον. Θα καταφέρουν τα πάντσερ να πάρουν το τέταρτο ή η Αλμπισελέστε θα κάνει το όνειρο της κατάκτησης του Μουντιάλ μέσα στην Βραζιλία πραγματικότητα. Δύσκολο να απαντήσεις. Όλα όμως θα τα ξέρουμε σε δυο μέρες. Έως τότε υπομονή......
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Οι Γερμανοί ξεκίνησαν στον 7ο όμιλο μαζί με Πορτογαλία Γκάνα και Αμερική. Εύκολα ήρθε η πρώτη θέση, με επιβλητική 4αρα επί των Ιβήρων και με μέτριες εμφανίσεις με τους άλλους δυο. Στους 16 τα βρήκε πολύ σκούρα με τους μάχιμους Αλγερινούς, νικώντας δύσκολα στην παράταση, έδειξαν τα δόντια τους κόντρα στους Γάλλους χωρίς να κινδυνέψουν σχεδόν σε κανένα σημείο και στον ημιτελικό ξεφτίλησαν την Σελεσάο με το επιβλητικό 1-7 που μοιάζει ουτοπικό αλλά είναι όντως αληθινό.
Αυτά στο τυπικό σκέλος. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι η Γερμανία έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο μόλις ο Λεβ σταμάτησε τους πειραματισμούς με τον Μουστάφι δεξί μπακ και τον Λαμ στα χαφ. Δέχτηκε έντονη κριτική, κατάλαβε το λάθος του και μόλις το διόρθωσε τα πάντσερ δάγκωνανε. Αποκορύφωμα όλων αυτών διορθώσεων το τελευταίο ματς που φυσικά θα μείνει στην ιστορία για την έκταση του σκορ. Οι Κεντίρα, Σβαινστάιγκερ, Μίλερ, Λαμ, Κλόζε και Κρόος είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι στην ομάδα τους όμως χωρίς τον παιχταρά Νόιερ κάτω από τα δοκάρια τους δεν θα είχαν προχωρήσει τόσο. Εν ολίγοις δίκαια είναι στον τελικό αναμένοντας να κατακτήσουν την μεγάλη κούπα μετά από 24 χρόνια και πάλι κόντρα στην Αργεντινή.
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Οι Αργεντίνοι είχαν πολύ εύκολο έργο και εκείνοι στον 6ο όμιλο με Νιγηρία , Βοσνία και Ιραν. Μπορεί σε όλα τα ματς να δυσκολεύτηκαν όμως με τρεις νίκες καθάρισαν την πρωτιά. Αυτό τους έδωσε το δικαίωμα να πέσουν πάνω στους Ελβετούς που αν και αντιστάθηκαν σθεναρά στην παράταση υποτάχθηκαν στις ορέξεις του Μέσι. Στην οκτάδα μια ενέργεια του Ιγκουαίν έδωσε την δύσκολη προκριση χωρίς να θέλξουν με την απόδοσή τους και στους 4 πήγαν το ματς στα πέναλτι σε έναν ανιαρό ημιτελικό με τον Ρομέρο να αποκρούει δυο από τα τέσσερα που χτύπησαν οι Ολλανδοί και να τους στέλνει στα ουράνια.
Όπως εύκολα καταλαβαίνετε οι προκρίσεις όλες ήταν επαγγελματικές χωρίς πολλά πολλά στον τομέα του θεάματος. Βέβαια οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η Αλμπισελέστε σε 3 νοκ άουτ παιχνίδια δεν έχουν δεχθεί ούτε ένα τέρμα βελτιώνοντας αισθητά την αμυντική της συμπεριφορά. Επιθετικά το μόνο που δείχνει είναι εμπνεύσεις από Μέσι, Ντι Μαρία και Λαβέτσι που είναι ομως αρκετές για να παίρνουν τα ματς. Κύριο πλεονέκτημα τους η μαχητικότητα που τους διακρίνει και η δίψα για διάκριση. Δεν τρελαίνουν με την απόδοσή τους αλλά είναι σκυλιά έτοιμα να πεθάνουν για να γίνουν παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Γερμανία ή Αργεντινοί λοιπον. Θα καταφέρουν τα πάντσερ να πάρουν το τέταρτο ή η Αλμπισελέστε θα κάνει το όνειρο της κατάκτησης του Μουντιάλ μέσα στην Βραζιλία πραγματικότητα. Δύσκολο να απαντήσεις. Όλα όμως θα τα ξέρουμε σε δυο μέρες. Έως τότε υπομονή......

